Historie

Introductie

De oprichter van het bedrijf Flevobike was Johan Vrielink (geboren 7-10-1944).

In de jaren '80 was hij een klein windmolenbedrijfje gestart, maar omdat toen juist de olieprijzen daalden, was dat bedrijf niet echt succesvol.
Daarnaast was hij docent mechanische technieken aan een school in Lelystad. Op een gegeven moment liet een van zijn leerlingen (die amateur wielrenner was) hem een foto zien van een Vector driewielige racefiets. Dit inspireerde Johan om zelf een paar ligfietsen te gaan bouwen. Eén daarvan was een kopie van een Windcheetah. Deze gebruikte hij om van Dronten naar zijn werk in Lelystad te forensen. In 1984 had de hele familie Vrielink zo'n fiets.
Rond die tijd werd de NVHPV opgericht, en Johan werd al snel lid.

Op deze manier kwam hij in kontakt met Wim van Wijnen, een oogarts met veel nieuwe ideeën, die de ChaCha bike (van: Charming Chair Bike) had ontworpen:

Dit was een opmerkelijke fiets, met zijn middenbesturing en voorwielaandrijving. In 1986 ontwierp Johan zijn eigen versie van deze fiets. Hij koos voor kleinere wielen, waardoor vering mogelijk werd. Daarvoor moest ook het voorframe worden aangepast. Het nieuwe frame ging over het voorwiel heen. De fiets werd ook deelbaar.
Deze fietsen hadden een groen frame, een geel kuipje en een blauw kussentje erop. (Deze kleuren zijn de kleuren van de vlag van Flevoland.)

Schoolproject

Op de school waar Johan leraar was, was hij bekend als de bonte hond vanwege zijn vreemde fiets. Veel mensen lachten erom, maar sommige anderen werden gefascineerd. Johan arrangeerde een technische dag van de NVHPV bij de school, en dat was een groot succes. Zo succesvol zelfs dat Johan besloot om op school een zelfbouwproject te organiseren voor leerlingen die er eentje zelf wilden bouwen. Op die manier bouwden 25 leerlingen hun eigen Flevobike als examenproject.

Nadat iedereen zijn fiets klaar had, werd een vijfdaagse rondreis door het land gehouden, die erg veel bekijks trok.

Start van de serieproductie

Er werden nog wat verbeteringen gemaakt (b.v. de brommerveren werden vervangen door rubberen blokken). In het voorjaar van 1988 begon de serieproductie, en in april 1989 werd officieel het bedrijf Flevobike opgericht.

De vraag naar Flevobikes groeide zodanig dat al spoedig alle drie de zoons van Johan: André, Erwin and Arjan meewerkten in het bedrijf. In 1992 was Flevobike zo gegroeid dat Johan stopte met zijn werk als leraar.
Het bedrijfje dat in de kelder van het woonhuis was begonnen, werd geleidelijk uitgebouwd. Driemaal werd er een telkens groter deel bij gebouwd. In 1998 had het bedrijf 13 werknemers in dienst.

Intussen was de bike in kleine stapjes technisch verbeterd. Het bleek b.v. dat de stuuras soms kon breken, en hij werd vervangen door een dikker exemplaar. Vele jaren kon de fiets in alle kleuren worden geleverd, zolang het maar wit of zwart was.

Andere Flevo's

Kort na de oprichting van het bedrijf Flevobike, najaar 1989, kreeg de bike een broertje: de Trike. Deze had een kleine bagagebak en een gepatenteerd kantelmechanisme: Duschar®. Hierdoor kon hij kantelen in bochten en rechop blijven op een scheve weg.

Enkele jaren later was gebleken dat de bagagebak veel te klein was, en werd vervangen door een grotere:

Het achterframe bleef het zelfde: De bak werd over het 'T'-vormige frame heen geplooid.

In 1991 volgde de FlevoRacer. Deze had naar keuze twee 26" of 28" wielen, geen voorvering en een meer achterover liggende kuip.
De racer had een wat kleiner frontaal oppervlak, en is iets sneller dan de bike.

Vanaf dat moment beschouwde Flevobike de bike, trike en racer min of meer als uit-ontwikkeld.
Er werden veel andere hpv's ontwikkeld: Easy Rider, Forens, Amigo, Greenmachine, Rapido, Basic, Fifty-fifty, Alleweder, C-alleweder (Carbon Alleweder).

Maar er waren wel enkele verbeteringen en variaties. De meeste daarvan werden gemaakt door technische studenten, in samenwerking met het bedrijf Flevobike.

Flevobike variaties

In 1990 werd een zeer lichtgewicht showmodel vervaardigd, die een eerste prijs in de wacht sleepte bij een aluminium constructie wedstrijd. Hij was ongeveerd en het kuipje was te smal om comfortabel te zijn. Maar hij zag er prachtig uit!

Twee jaar later werd een speciale PTT trike ontworpen en gebouwd door een groep studenten industriële vormgeving.
Deze versie werd nooit in productie genomen, en ik kan me goed voorstellen waarom dit concept gedoemd was te mislukken: De trike kan niet makkelijk aan de hand geleid worden, een ligfiets heeft geen voordelen als reglmatig gestopt moet worden (om brieven bij elk huis te posten): luchtweerstand is van ondergeschikt belang bij deze lage snelheden, en het is erg vermoeiend om telkens weer te gaan liggen en opstaan.

Dus was hij niet geschikt voor postbodes, maar hij bleek wèl nuttig voor fietskoeriers in grote steden, waar gemotoriseerd verkeer in het nadeel is vanwege verkeersopstoppingen. Vele aangepaste Flevotrikes werden gebouwd voor koeriersdiensten in Amsterdam.

Een andere trike variant die ontworpen is door een student, was een trike/tent combinatie: De zitbuis kon verlengd worden en gebruikt als tentpaal. en de tent zelf paste in de bagagebak. Als de tent eenmaal opgezet was, kon de bak gebruikt worden als kastje in de tent.
Natuurlijk werd dit geen groot commercieel succes, maar het toonde wel aan hoe veelzijdig het Flevo concept was.

Flevobike slaat een nieuwe weg in

In het jaar 2000 nam Johan Vrielink een grote beslissing. In zijn ogen was de toekomst van zijn bedrijf weggelegd voor velomobielen zoals de Alleweder en de C-alleweder (Nu 'Limit' genoemd). Hij wilde zich volledig toeleggen op dat doel, en besloot om de eigendomsrechten, productie, service en marketing van al zijn hpv's over te dragen aan een aantal andere bedrijven. Het vroegere 'Flevobike' kreeg een iets andere naam: "Flevobike technology".
Het eerste produkt van Flevobike technology is de 'Versatile': Een grotendeels met de computer ontworpen en geproduceerd velomobiel.

Op deze manier gingen de rechten van de bike, trike en racer over in de handen van "Ligfietsshop Tempelman". Harm Tempelman had al vanf het begin de zitkuipjes en bagagebakken van de Flevobikes geproduceerd, en later was hij ook degene die de C-alleweder in licensie voor Flevobike ging maken.
Hij en zijn zoon Gerrit begonnen hun bedrijf in één van de gebouwen van het voormalige Flevobike. Ze doen nu alle service, ook voor de fietsen die vroeger bij Flevobike zijn gekocht. Daarnaast hebben ze ook een postorder service voor zelfbouwers en om onderdelen te kunnen vervangen.

(Meer historische informatie op de site van Flevobike Technology.)